نیما یوشیج

معاصر119-ترا من چشم در راهم شباهنگام که می گیرند در [...]

معاصر118-بر سر قایقش اندیشه کنان  قایق بان دائماً میزند از [...]

معاصر117-زردها بی خود قرمز نشده اند قرمزی رنگ نینداخته است [...]

معاصر116-ول کنید اسب مرا راه توشه ی سفرم را و [...]

معاصر115-خانه ام ابری ست یکسره روی زمین ابری ست با [...]

معاصر114-من چهره ام گرفته من قایقم نشسته به خشکی با [...]

معاصر113-شب است، شبی بس تیرگی دمساز با آن. به روی [...]

معاصر112-هنوز از شب دمی باقی است، می خواند در او [...]

معاصر111-جاده خاموش ست، هر گوشه ای شب، هست در جنگل. [...]

معاصر110-می تراود مهتاب می درخشد شب تاب نیست یکدم شکند [...]

معاصر109-آنکه می گردد با گردش شب گفت و گو دارد [...]

معاصر108-ماه می‌تابد، رود است آرام، بر سر شاخة «اوجا»، «تیرنگ» [...]

معاصر107-آی آدم ها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید! [...]

معاصر106-صبح چو انوار سرافکنده زد گل به دم باد وزان [...]

معاصر105-سود گرت هست گرانی مکن  خیره سری با دل و [...]

معاصر104-گشت یکی چشمه ز سنگی جدا  غلغله زن ، چهره [...]

معاصر103-شب آمد مرا وقت غریدن است  گه کار و هنگام [...]

معاصر102-هان ای شب شوم وحشت انگیز تا چند زنی به [...]

معاصر101-من ندانم با که گویم شرح درد  قصه ی رنگ [...]