محتشم کاشانی

شعر575-صورت به این لطافت سیرت به این نکوئی در جسم [...]

شعر574-ساقیا چون جام جمشیدی پر از می میکنی گرنه این [...]

شعر573-نکشد ناز مسیح آن که تو جانش باشی در عنان [...]

شعر572-دل را اگر ز صبر به جان آورد کسی به [...]

شعر571-باز ای دل شورانگیز رو سوی کسی داری چشم از [...]

شعر570-سرلشگر حسن است نگاهی که تو داری ترکش کش او [...]

شعر569-این طلعت و رخسار که دارد که تو داری این [...]

شعر568-زد به درونم آتش تنگ قبا سواری دست به خونم [...]

شعر567-مرا به دست غم خود گذاشتی رفتی غم جهان همه [...]

شعر566-زآب دو دیده گل کنم خاک در سرای او تا [...]

شعر565-دو دل ربا که بلای دلند و آفت دین دلم [...]

شعر564-در ملک بودی اگر یک ذره عشق یار من در [...]

شعر563-ساخت شب مرا سیه دود دل فکار من روزم اگر [...]

شعر562-ای تو نکرده جز جفا آن چه نکرده‌ای بکن تیغ [...]

شعر561-شد پرده درم سوز درون از تو چه پنهان افتاده [...]

شعر560-آمدم با ناله‌های زار هم دم هم چنان مهر برجا [...]

شعر559-ای صبا درد من خسته به درمان برسان یعنی از [...]

شعر558-تا به کی جان کسی دل بری از هیچ کسان [...]

شعر557-منم آن گدا که باشد سر کوی او پناهم لقبم [...]

شعر556-بس که همیشه در غمت فکر محال می‌کنم هجر تو [...]

شعر555-من آنم که جز عشق کاری ندارم در آن کار [...]

شعر553-ای شمع بتان تا کی بر گرد درت گردم پروانهٔ [...]

شعر554-بهر دعا از درت چون به درون آمدم قوت نطقم [...]

شعر552-بر سر کوی تو هرگاه که پیدا گشتم سگ کویت [...]

شعر551-مژده ای صبر که شد هجرت هجران نزدیک یوسف مصر [...]

شعر550-ما که می‌سازیم خود را در فراق او هلاک از [...]

شعر549-در فراقش چون ندادم جان خود را ای فلک نام [...]

شعر548-گوش کردن سخنان تو غلط بود غلط رفتن از ره [...]

شعر547-رخش شمعی است دود آن کمند عنبر آلودش عجب شمعی [...]

شعر546-خموشیت گره افکند در دل همه کس بگو حدیثی و [...]

شعر545-باز آشفته‌ام از خوی تو چندان که مپرس تابها دارم [...]

شعر544-آخر ای بی‌رحم حال ناتوان خود بپرس حرف محرومان خویش [...]

شعر543-مردم و بر دل من باز غم یار هنوز جان [...]

شعر542-دور از تو خاک ره ز جنون می‌کنم به سر [...]

شعر541-سرو خرامان من طره پریشان رسید سلسلهٔ عشق را سلسله [...]

شعر540-ز خانه ماه به ماه آفتاب من بدر آید من [...]

شعر539-به گوشم مژدهٔ وصل از در و دیوار می‌آید دلم [...]

شعر538-آن مه که صورتش ز مقابل نمی‌رود از دیده گرچه [...]

شعر537-باز ما را جان به استقبال جانان می‌رود تن به [...]

شعر536-دست به دست همچو گل آن بت مست می‌رود گر [...]

شعر535-دردا که وصل یار به جز یک نفس نبود یک [...]

شعر534-مهی که شمع رخش نور دیدهٔ من بود ز دیده [...]

شعر533-گنج وصل او به چون من بی‌وفائی حیف بود همچو [...]

شعر532-همنشین امشب اگر آن بت چنین خواهد بود کنج ویرانهٔ [...]

شعر531-دل وجان و سرو تن گر به فدای تو شوند [...]

شعر530-آه از آن لحظه که مجلس به غضب در شکند [...]

شعر529-حسن روزافزون او ترسم جهان برهم زند فتنه‌ای گردد زمین [...]

شعر528-زلفش مرا به کوشش خود می‌کشد به بند گیسو به [...]

شعر527-چو تیر غمزه افکندی به جان ناتوان آمد دگر زحمت [...]

شعر526-بی‌وفا یارا وفا و یاریت معلوم شد داشتی دست از [...]