عبید زاکانی

شعر892-دارد به سوی یاری مسکین دلم هوائی زین شوخ دلفریبی [...]

شعر891-در خود نمی‌بینم که من بی او توانم ساختن یادل [...]

شعر890-از حد گذشت درد و به درمان نمیرسیم بر لب [...]

شعر889-هرگه که شبی خود را در میکده اندازیم صد فتنه [...]

شعر888-منم اسیر و پریشان ز یار خود محروم غریب شهر [...]

شعر887-گوئی آن یار که هر دو ز غمش خسته‌تریم با [...]

شعر886-بی‌یار دل شکسته و دور از دیار خویش درمانده‌ایم عاجز [...]

شعر885-قصهٔ درد دل و غصهٔ شبهای دراز صورتی نیست که [...]

شعر884-با ما نکرد آن بت سرکش وفا هنوز آخر نشد [...]

شعر883-جوق قلندرانیم در ما ریا نباشد تزویر و زرق و [...]

شعر882-خرم آن کس که غم عشق تو در دل دارد [...]

شعر881-عاشق شوریده ترک یار نتوانست کرد صبر بی‌دل کرد و [...]

شعر880-وداع کعبهٔ جان چون توان کرد فراقش بر دل آسان [...]

شعر879-هرگز کسی به خوبی چون یار ما نباشد مه را [...]

شعر878-جانا بیا که بی تو دلم را قرار نیست بیشم [...]

شعر877-مرا ز وصل تو حاصل بجز تمنا نیست خیال زلف [...]

شعر876-جفا مکن که جفا رسم دلربائی نیست جدا مشو که [...]

شعر875-شوریده کرد شیوهٔ آن نازنین مرا عشقش خلاص داد ز [...]