خاقانی

شعر1499-باز از نوای دلبری سازی دگرگون می‌زنی دیر است تا [...]

شعر1498-لاله رخا سمن برا سرو روان کیستی سنگ‌دلا، ستم‌گرا، آفت [...]

شعر1497-چو عمر رفته تو کس را به هیچ کار نیایی [...]

شعر1496-هر روز به هر دستی رنگی دگر آمیزی هر لحظه [...]

شعر1495-با هیچ دوست دست به پیمان نمی‌دهی کار شکستگان را [...]

شعر1494-مرا تا جان بود جانان تو باشی ز جان خوش‌تر [...]

شعر1493-دشوار عشق بر دلم آسان نمی‌کنی درد مرا به بوسی [...]

شعر1492-ناز جنگ‌آمیز جانان برنتابد هر دلی ساز وصل و سوز [...]

شعر1491-تا حلقه‌های زلف به هم برشکسته‌ای بس توبه‌های ما که [...]

شعر1490-در دستت اوفتادم چون مرغ پر بریده در پیشت ایستادم [...]

شعر1489-بستهٔ زلف اوست دل، ای دل از آن کیست او [...]

شعر1488-چه کرده‌ام بجای تو که نیستم سزای تو نه از [...]

شعر1487-شد آبروی عاشقان از خوی آتش‌ناک تو بنشین و بنشان [...]

شعر1486-درد دل گویم از نهان بشنو راز، بی‌زحمت زبان بشنو [...]

شعر1485-تا دل غم او دارد نتوان غم جان خوردن با [...]

شعر1484-بر سر بازار عشق آزاد نتوان آمدن بنده باید بودن [...]

شعر1483-از عشق دوست بین که چه آمد به روی من [...]

شعر1482-ما دل به دست مهر تو زان باز داده‌ایم کاندر [...]

شعر1481-من در طلب یارم ز اغیار نیندیشم پایم به سر [...]

شعر1480-گر رحم کنی جانا جان بر سرت افشانم ور زخم [...]

شعر1479-چون تلخ سخن رانی تنگ شکرت خوانم چون کار به [...]

شعر1478-مرا گوئی چه سر داری، سر سودای او دارم به [...]

شعر1477-به میدان وفا یارم چنان آمد که من خواهم ز [...]

شعر1476-نازی است تو را در سر، کمتر نکنی دانم دردی [...]

شعر1475-کفر است راز عشقت پنهان چرا ندارم دارم به کفر [...]

شعر1474-این خود چه صورت است که من پای‌بست اویم وین [...]

شعر1473-دردی که مرا هست به مرهم نفروشم ور عافیتش صرف [...]

شعر1472-گر به عیار کسان از همه کس کمتریم هیچ کسان [...]

شعر1471-از دو عالم دامن جان درکشم هر صبح‌دم پای نومیدی [...]

شعر1470-سرهای سراندازان در پای تو اولی‌تر در سینهٔ جان‌بازان سودای [...]

شعر1469-آن خال جو سنگش ببین، آن روی گندمگون نگر بر [...]

شعر1468-رحم کن رحم، نظر باز مگیر لطف کن لطف، خبر [...]

شعر1467-بر سر من نامده است از تو جفاجوی تر در [...]

شعر1466-خون‌ریزی و نندیشی، عیار چنین خوش‌تر دل دزدی و نگریزی، [...]

شعر1465-با درد تو کس منت مرهم نپذیرد با وصل تو [...]

شعر1464-دل از گیتی وفاجویی ندارد که گیتی از وفا بویی [...]

شعر1463-عافیت کس نشان دهد؟ ندهد وز بلا کس امان دهد؟ [...]

شعر1462-آباد بر آن شب که شب وصلت ما بود زیرا [...]

شعر1461-دلم ز هوای تو بر نمی‌گردد هوای تو ز دلم [...]

شعر1460-آواز حسنت ای جان هفت آسمان بگیرد سلطان عشقت ای [...]

شعر1459-اندرآ ای جان که در پای تو جان خواهم فشاند [...]

شعر1458-آتش عشق تو دید صبرم و سیماب شد هستی من [...]

شعر1457-تو را نازی است اندر سر که عالم بر نمی‌تابد [...]

شعر1456-دل رفت و می‌ندانم حالش که خود کجا شد آزار [...]

شعر1455-آوازهٔ جمالت چون از جهان برآمد آواز بی‌نیازی از آسمان [...]

شعر1454-دل که در دام تو افتاد غم جان نبرد جان [...]

شعر1453-پردهٔ نو ساخت عشق، زخمهٔ نو در فزود کرد به [...]

شعر1452-عشق تو چون درآید شور از جهان برآید دلها در [...]

شعر1451-کیست که در کوی تو فتنهٔ روی نیست وز پی [...]

شعر1450-ما به غم خو کرده‌ایم ای دوست ما را غم [...]