شعر387
شعر387-کوی جانان از رقیبان پاک بودی کاشکی این گلستان بیخس [...]
شعر387-کوی جانان از رقیبان پاک بودی کاشکی این گلستان بیخس [...]
شعر386-کجایی در شب هجران که زاریهای من بینی چو شمع [...]
شعر385-روز و شب خون جگر میخورم از درد جدایی ناگوار [...]
شعر384-چه شود به چهرهٔ زرد من نظری برای خدا کنی [...]
شعر383-رفتی و دارم ای پسر بی تو دل شکستهای جسمی [...]
شعر382-هر شبم نالهٔ زاری است که گفتن نتوان زاری از [...]
شعر381-جانا ز ناتوانی از خویشتن به جانم آخر ترحمی کن [...]
شعر380-گوهرفشان کن آن لب کز شوق جان فشانم جان پیش [...]
شعر379-مپرس ای گل ز من کز گلشن کویت چسان رفتم [...]
شعر378-شهر به شهر و کو به کو در طلبت شتافتم [...]
شعر377-به حریم خلوت خود شبی چه شود نهفته بخوانیم به [...]
شعر376-غم عشق نکویان چون کند در سینهای منزل گدازد جسم [...]
شعر375-رسید یار و ندیدیم روی یار افسوس گذشت روز و [...]
شعر374-از دل رودم یاد تو بیرون نه و هرگز لیلی [...]
شعر373-بر دست کس افتد چو تو یاری نه و هرگز [...]
شعر372-تا ز جان و دل من نام و نشان خواهد [...]
شعر371-شب و روزی به پایان گر تو را در وصل [...]
شعر370-دل عشاق روا نیست که دلبر شکند گوهری کس نشنیده [...]
شعر369-به ره او چه غم آن را که ز جان [...]
شعر368-گفتم که چاره غم هجران شود نشد در وصل یار [...]
شعر367-داغ عشق تو نهان در دل و جان خواهد ماند [...]
شعر366-دل بوی او سحر ز نسیم صبا شنید تا بوی [...]
شعر365-کدام عهد نکویان عهد ما بستند به عاشقان جفاکش که [...]
شعر364-در پیش بیدلان جان، قدری چنان ندارد آری کسی که [...]
شعر363-شود از باد تا شمشاد گاهی راست گاهی کج به [...]
شعر362-ز غمزه، چشم تو یک تیر در کمان نگذاشت که [...]
شعر361-چون شیشهٔ دل نه از ستم آسمان پر است مینای [...]
شعر360-شب وصل است و با دلبر مرا لب بر لب [...]
شعر359-بوده است یار بی من اگر دوش با رقیب یا [...]
شعر358-به قصد کوی تو بیرحم عاشقان ز وطنها روان شوند [...]
شعر357-گل خواهد کرد از گل ما خاری که شکسته در [...]
شعر356-ناقه آن محمل نشین چون راند از منزل مرا جان [...]
شعر355-جان و دلم از عشقت ناشاد و حزین بادا غمناک [...]
شعر354-تو ای وحشی غزال و هر قدم از من رمیدنها [...]
شعر353-جان به جانان کی رسد جانان کجا و جان کجا [...]
شعر352-جوانی بگذرد یارب به کام دل جوانی را که سازد [...]