هاتف اصفهانی

شعر387-کوی جانان از رقیبان پاک بودی کاشکی این گلستان بی‌خس [...]

شعر386-کجایی در شب هجران که زاری‌های من بینی چو شمع [...]

شعر385-روز و شب خون جگر می‌خورم از درد جدایی ناگوار [...]

شعر384-چه شود به چهرهٔ زرد من نظری برای خدا کنی [...]

شعر383-رفتی و دارم ای پسر بی تو دل شکسته‌ای جسمی [...]

شعر382-هر شبم نالهٔ زاری است که گفتن نتوان زاری از [...]

شعر381-جانا ز ناتوانی از خویشتن به جانم آخر ترحمی کن [...]

شعر380-گوهرفشان کن آن لب کز شوق جان فشانم جان پیش [...]

شعر379-مپرس ای گل ز من کز گلشن کویت چسان رفتم [...]

شعر378-شهر به شهر و کو به کو در طلبت شتافتم [...]

شعر377-به حریم خلوت خود شبی چه شود نهفته بخوانیم به [...]

شعر376-غم عشق نکویان چون کند در سینه‌ای منزل گدازد جسم [...]

شعر375-رسید یار و ندیدیم روی یار افسوس گذشت روز و [...]

شعر374-از دل رودم یاد تو بیرون نه و هرگز لیلی [...]

شعر373-بر دست کس افتد چو تو یاری نه و هرگز [...]

شعر372-تا ز جان و دل من نام و نشان خواهد [...]

شعر371-شب و روزی به پایان گر تو را در وصل [...]

شعر370-دل عشاق روا نیست که دلبر شکند گوهری کس نشنیده [...]

شعر369-به ره او چه غم آن را که ز جان [...]

شعر368-گفتم که چاره غم هجران شود نشد در وصل یار [...]

شعر367-داغ عشق تو نهان در دل و جان خواهد ماند [...]

شعر366-دل بوی او سحر ز نسیم صبا شنید تا بوی [...]

شعر365-کدام عهد نکویان عهد ما بستند به عاشقان جفاکش که [...]

شعر364-در پیش بیدلان جان، قدری چنان ندارد آری کسی که [...]

شعر363-شود از باد تا شمشاد گاهی راست گاهی کج به [...]

شعر362-ز غمزه، چشم تو یک تیر در کمان نگذاشت که [...]

شعر361-چون شیشهٔ دل نه از ستم آسمان پر است مینای [...]

شعر360-شب وصل است و با دلبر مرا لب بر لب [...]

شعر359-بوده است یار بی من اگر دوش با رقیب یا [...]

شعر358-به قصد کوی تو بی‌رحم عاشقان ز وطن‌ها روان شوند [...]

شعر357-گل خواهد کرد از گل ما خاری که شکسته در [...]

شعر356-ناقه آن محمل نشین چون راند از منزل مرا جان [...]

شعر355-جان و دلم از عشقت ناشاد و حزین بادا غمناک [...]

شعر354-تو ای وحشی غزال و هر قدم از من رمیدن‌ها [...]

شعر353-جان به جانان کی رسد جانان کجا و جان کجا [...]

شعر352-جوانی بگذرد یارب به کام دل جوانی را که سازد [...]