بوستان

شعر224-شنیدم که مستی ز تاب نبید به مقصورهٔ مسجدی در [...]

شعر223-مغی در به روی از جهان بسته بود بتی را [...]

شعر222-سیه چرده‌ای را کسی زشت خواند جوابی بگفتش که حیران [...]

شعر221-بیا تا برآریم دستی ز دل که نتوان برآورد فردا [...]

شعر220-به صنعا درم طفلی اندر گذشت چه گویم کز آنم [...]

شعر219-یکی را به چوگان مه دامغان بزد تا چو طبلش [...]

شعر217-پلیدی کند گربه بر جای پاک چو زشتش نماید بپوشد [...]

شعر216-زلیخا چو گشت از می عشق مست به دامان یوسف [...]

شعر218-غریب آمدم در سواد حبش دل از دهر فارغ سر [...]

شعر215-یکی متفق بود بر منکری گذر کرد بر وی نکو [...]

شعر214-یکی غله مرداد مه توده کرد ز تیمار دی خاطر [...]

شعر213-همی یادم آید ز عهد صغر که عیدی برون آمدم [...]

شعر212-یکی مال مردم به تلبیس خورد چو برخاست لعنت بر [...]

شعر210-ز عهد پدر یادم آید همی که باران رحمت بر [...]

شعر209-خبر داری ای استخوانی قفس که جان تو مرغی است [...]

شعر211-یکی برد با پادشاهی ستیز به دشمن سپردش که خونش [...]

شعر208-شبی خفته بودم به عزم سفر پی کاروانی گرفتم سحر [...]

شعر207-میان دو تن دشمنی بود و جنگ سر از کبر [...]

شعر206-یکی پارسا سیرت حق پرست فتادش یکی خشت زرین به [...]

شعر205-فرو رفت جم را یکی نازنین کفن کرد چون کرمش [...]

شعر204-قضا زنده‌ای رگ جان برید دگر کس به مرگش گریبان [...]

شعر203-شبی خوابم اندر بیابان فید فرو بست پای دویدن به [...]

شعر202-جوانا ره طاعت امروز گیر که فردا جوانی نیاید ز [...]

شعر201-کهن سالی آمد به نزد طبیب ز نالیدنش تا به [...]

شعر200-شبی در جوانی و طیب نعم جوانان نشستیم چندی بهم [...]

شعر199-بیا ای که عمرت به هفتاد رفت مگر خفته بودی [...]

شعر198-بتی دیدم از عاج در سومنات مرصع چو در جاهلیت [...]

شعر197-نخست او ارادت به دل در نهاد پس این بنده [...]

شعر196-نهاده‌ست باری شفا در عسل نه چندان که زور آورد [...]

شعر195-فقیهی بر افتاده مستی گذشت به مستوری خویش مغرور گشت [...]

شعر194-ز ره باز پس مانده‌ای می‌گریست که مسکین تر از [...]

شعر193-یکی کرد بر پارسایی گذر به صورت جهود آمدش در [...]

شعر192-برهنه تنی یک درم وام کرد تن خویش را کسوتی [...]

شعر191-یکی را عسس دست بر بسته بود همه شب پریشان [...]

شعر190-شنیدم که طغرل شبی در خزان گذر کرد بر هندوی [...]

شعر189-نداند کسی قدر روز خوشی مگر روزی افتد به سختی [...]

شعر188-شب از بهر آسایش تست و روز مه روشن و [...]

شعر187-ملک زاده‌ای ز اسب ادهم فتاد به گردن درش مهره [...]

شعر186-ببین تا یک انگشت از چند بند به صنع الهی [...]

شعر185-جوانی سر از رأی مادر بتافت دل دردمندش به آذر [...]

شعر184-نفس می‌نیارم زد از شکر دوست که شکری ندانم که [...]

شعر183-چوانی هنرمند فرزانه بود که در وعظ چالاک و مردانه [...]

شعر182-اگر در جهان از جهان رسته‌ای است، در از خلق [...]

شعر181-یکی صورتی دید صاحب جمال بگردیدش از شورش عشق حال [...]

شعر180-در این شهرباری به سمعم رسید که بازارگانی غلامی خرید [...]

شعر179-خرابت کند شاهد خانه کن برو خانه آباد گردان به [...]

شعر178-شبی دعوتی بود در کوی من ز هر جنس مردم [...]

شعر177-پسر چون زده بر گذشتش سنین ز نامحرمان گو فراتر [...]

شعر176-جوانی ز ناسازگاری جفت بر پیرمردی بنالید و گفت گران [...]

شعر175-زن خوب فرمانبر پارسا کند مرد درویش را پادشا برو [...]