شعر۱۷۱۳
شعر1713-ای دل اهل ارادت به تو شاد! به تو نازم! [...]
شعر۱۷۱۲
شعر1712-ای پر از فیض وجود تو جهان! غرق نور تو [...]
شعر۱۷۱۱
شعر1711-ای درین کارگه هوش‌ربای روز و شب چشم نه و [...]
شعر۱۷۱۰
شعر1710-ای حیات دل هر زنده دلی سرخ رویی ده هر [...]
شعر۱۷۰۹
شعر1709-نقش شفانامهٔ عیسی‌ست این یا رقم خامهٔ مانی‌ست این غنچه‌ای [...]
شعر۱۷۰۸
شعر1708-رونق ایام جوانی‌ست عشق مایهٔ کام دو جهانی‌ست عشق میل [...]
شعر۱۷۰۷
شعر1707-زاغی از آنجا که فراغی گزید رخت خود از باغ [...]
شعر۱۷۰۶
شعر1706-بسته به صد مهر بر اطراف شط عقد محبت کشفی [...]
شعر۱۷۰۵
شعر1705-ای به زبان نکته گذار آمده! وی به سخن نادره‌کار [...]
شعر۱۷۰۴
شعر1704-قافیه‌سنجان چو در دل زنند در به رخ تیره‌دلان گل [...]
شعر۱۷۰۳
شعر1703-پیشترین نغمهٔ باغ سخن هست نسیم چمن‌آرای «کن» هست سخن [...]
شعر۱۷۰۲
شعر1702-باشد اندر صورت هر قصه‌ای خرده‌بینان را ز معنی حصه‌ای [...]